سال گذشته در چنین روزهایی اتاق اصناف ایران در حال رای‌زنی برای تصویب طرح اصلاح قانون نظام صنفی بود و قریب به اتفاق اعضای هیأت رئیسه موافقت خود را اعلام کرده بودند.
به گزارش خبرنگار پایگاه خبری اتاق شفاف، اگرچه پیش از ورود به این موضوع اعضای اجلاسیه هم با هیأت رئیسه همراه بودند، اما تک صداهای مخالف توجه را به خود جلب می‌کرد.
اما هیأت رئیسه متحد و مصمم با اتخاذ سیاست انزوا و تخریب با مخالفان برخورد می‌کرد و هر صدای مخالفی را مورد هجمه انتقادات تند قرارداده و به طور تکلیفی ایشان را منزوی می‌کردند.
با مطرح شدن طرح اصلاحیه قانون نظام صنفی در مجلس شورای اسلامی، تنها یک صدای مخالف باقیمانده بود.
اتاق اصناف تهران تنها مخالف اصلاحیه قانون نظام صنفی بود که اعتراض خود را اعلام و حمیدرضا رستگار رئیس اتاق اصناف تهران در گفتگویی خبری ضمن انتقاد به این اصلاحیه اعلام کرد که حذف محدودیت دو دوره‌ای حضور در هیات مدیره اتحادیه‌ها، موضوعی است که موجب شده، نظر مثبت همه را جلب و بسیاری برای یک یا دو دوره حضور بیشتر در هیات مدیره اتحادیه چشم بر دیگر مواد این طرح بسته‌اند.
با انتشار این مصاحبه جریان تخریب و انزوا کار خود را شروع کرد و سخنگوی هیات رییسه اتاق اصناف ایران مامور شد تا پرچم تخریب را بالا برده و گروهی دیگر از اعضای اجلاسیه اتاق اصناف ایران وی را همراهی کنند.
اما این روش موجب عقب‌نشینی تهرانی‌ها نشد و حتی بعد از تصویب قانون که حدود ۱۰ ماه به درازا کشید مواضع انتقادی خود را حفظ کردند.
اما امروز شرایط تغییر کرده و بسیاری از اهالی جامعه صنفی متوجه شدند که انتقادات آن روزها، شرایط امروز را پیش‌بینی می‌کرد، شرایطی تحمیلی که اصلاح آن قطعا هزینه‌های سنگینی بر جامعه صنفی تحمیل می‌کند.
اجلاس فوق‌العاده اتاق اصناف تهران که به صدور بیانیه‌ای منتهی شد را می‌توان نقطه آغاز این اصلاحات در نظر گرفت.
رئیس اتاق اصناف تهران در این اجلاس سامانه‌های متعددی که بر اصناف تحمیل شده است را هدف انتقاد قرار داد و دیگر اعضای هیأت رئیسه و اعضای اجلاسیه اتاق اصناف تهران با اشاره به نکات منفی این سامانه‌ها با رئیس همراه شدند.
مواردی که پیش از اصلاح سامانه‌ها باید پاسخ داده شود؛
۱_ سامانه‌ها با چه ساز و کاری ایجاد شده و میزان امنیت آنها که اطلاعات قریب به ۳ و نیم میلیون واحد صنفی را در خود جا داده‌اند چه میزان هست؟
۲_ این سامانه‌ها با چه ساز و کاری به پیمانکار واگذار شده است و چرا پیمانکاری تعدای از آن یک مجموعه هست و آیا تشریفات قانونی در واگذاری رعایت شده است؟
۳_یکی بودن پیمانکار این سامانه‌ها چه تبعات منفی یا دستاورد مثبتی دارد؟
این گزارش تکمیل می‌شود.