به گزارش اتاق ایران، حضور هیات ۱۲۰ نفری از فعالان اقتصادی روسیه در ایران که هفته گذشته اتفاق افتاد و رایزنی آنها با طرف‌های ایرانی فرصتی بود که به آشنایی بیشتر آنها با یکدیگر کمک کند. این آشنایی زمینه‌ای را مهیا خواهد کرد تا سطح تجارت و سرمایه‌گذاری مشترک بین دو طرف افزایش یابد؛ اما این مهم در صورتی نهایی خواهد شد که امکان حمل‌ونقل آسان و سریع بین ایران و روسیه ایجاد شود.
بنابراین پیش از برنامه‌ریزی برای توسعه تجارت، باید برای بهبود زیرساخت‌های مرزی، گمرکی و لجستیک، فکری کرد. این موضوع نیز باید به صورت مشترک از طرف ایران و روسیه پیگیری شود.
در همین ارتباط، علی حسینی، رئیس کمیسیون حمل‌ونقل اتاق ایران پیشنهاد تشکیل شرکت‌های حمل‌ونقل مشترک بین ایران، آذربایجان و روسیه را مطرح کرد.
به باور این فعال اقتصادی، حمل‌ونقل مسئله‌ای است که قبل از تجارت باید رشد پیدا کند و تسهیل شود تا زمینه تجارت موفق بین کشورها را شکل دهد.
او در این گفت‌وگو تاکید کرد: صف کامیون‌هایی که طی چند هفته گذشته در مرز بین روسیه و آذربایجان شاهد بودیم، نشان می‌دهد که در این بخش، کار زیادی وجود داشته و به هماهنگی بسیاری نیاز داریم. در این بین تکمیل راه‌آهن رشت-آستارا بیش از هر چیز مطرح است.
حسینی با تاکید بر پیشنهاد راه‌اندازی شرکت‌های حمل‌ونقل مشترک بین ایران، رویسه و آذربایجان با کامیون و برنامه سفر مشخص و امکان بهره‌گیری از ظرفیت مسیر سبز گمرکی، گفت: ایجاد چنین شرکت‌هایی علاوه بر تسهیل تجارت، میزان خسارت به تجار هر سه کشور و هزینه‌های مترتب بر تجارت آنها را کاهش داده و قدرت رقابت‌پذیری آنها را افزایش می‌دهد.
او با تاکید براین که روابط تجاری بین روسیه و ایران در حال افزایش است پس باید در این راستا از همه روش‌های حمل‌ونقل، حتی هوایی برای تجارت کالاهای فسادپذیر بهره برد، تصریح کرد: ایران و روسیه باید سطح تعاملات را بالا ببرند و از فضای به وجود آمده بیشترین بهره تجاری و اقتصادی را ببرند. متاسفانه امروز وضعیت حمل‌ونقل بین دو کشور رضایت‌بخش نیست و ایران در دریای خزر از رژیم حقوقی موجود، نتوانسته استفاده کند. باید روی این موضوع کار کرد و از رژیم‌های حقوقی برای تقویت و تسهیل روابط، بهره برد.
عضو هیات نمایندگان اتاق ایران درباره ارسال محموله از روسیه به چین توسط مسیر ترکیه به جای کریدور شمال-جنوب در ایران که همچنان تکمیل نشده است نیز گفت: اگر قوانین ترانزیتی و مشکلات داخلی را کاهش دهیم، هیچ مسیری توان رقابت با مسیر ایران را ندارد. برای این منظور باید مذاکرات را ادامه دهیم. نکته اینجاست که مسیر ایران اقتصادی‌ترین راه است و تنها باید بگردیم و مشکلات را شناسایی کرده و تسهیلات ارائه دهیم. این مسیرهای جایگزین همیشه بوده و بعد از این هم خواهند بود. تنها باید وضعیت زیرساخت‌های حمل‌ونقلی در کشور را ارتقا و بهبود ببخشیم و سعی کنیم زمان و هزینه‌های حمل را کاهش دهیم.