از آن‌جا که راه اتصال دو اقتصاد بزرگ شرق و غرب برای ارتباط با یکدیگر ایران است، می‌توان ادعا کرد تنها راه زمینی بین غرب و شرق دنیا از ایران می‌گذرد. برای رونق بخشیدن به حوزه ترانزیت و هم‌چنین افزایش صادرات کالا، باید بر تکمیل و تقویت زیرساخت‌های حوزه حمل‌ونقل ریلی و جاده‌ای سرمایه‌گذاری کرد، زیرا که با ترانزیت، نه‌تنها منابع نفت، معادن و پتروشیمی به فروش می‌رسند، بلکه زمینه توسعه زیرساخت‌های ارتباطی کشور نیز فراهم می‌شود.
زمانی که بخش ترانزیت کشور رونق گیرد، خودبه‌خود سرمایه‌گذاران برای توسعه راه‌ها، خطوط ریلی و صنعت هوایی جذب کشورمان می‌شوند. باید راه های مواصلاتی به بهترین شکل ممکن گسترش یابند تا کالاهای صادراتی در کوتاه‌ترین زمان به دست طرف‌های تجاری ایران در آسیای میانه برسد.
در مسیر صادرات و ترانزیت کالا ضعف‌های بسیاری مانند فرسودگی کامیون‌ها، ضعف خطوط ریلی و کمبود برخی ملزومات همچون واگن، اتلاف وقت در ترخیص کالا، تشریفات غیرضرور گمرکی و دریافت هزینه بالای کرایه کامیون در مرزها مشهود است که سبب شده تا هزینه تمام شده صادرات از خراسان رضوی افزایش و در نهایت ظرفیت صادراتی استان کاهش بیابد.
توسعه تجارت با همسایگان و به‌ویژه کشورهای آسیای میانه و افغانستان نیاز به تسهیل‌گری و فراهم شدن زیرساخت‌های تجاری دارد که متاسفانه این زیر ساخت‌ها فراهم نیست، مثلا چرا باید کرایه یک کامیون از دوغارون تا هرات که تنها ۱۲۰ کیلومتر است، بیش از کرایه مسیر یکهزار و ۵۵۰ کیلومتری مرز پاکستان تا هرات باشد؟
زیرساخت‌های تجاری، اعم از حوزه حمل و نقل، امکانات مرزی و مواردی از این دست در خراسان رضوی از ضعف‌های متعددی برخوردار است، ضعف‌های زیرساختی تاثیر عمیقی در تجارت با کشورهای هدف صادراتی می‌گذارد و هزینه تمام شده تولید و تجارت را افزایش می‌دهد.
نبود مناطق آزاد و پایانه بارگیری تخلیه در استان خراسان رضوی
تولیدکنندگان صادرات محور و صادرکنندگان در پایان هرسال از بسته شدن پایانه بارگیری کالاهای صادراتی در راه آهن مشهد نگرانند، در همین حال راه‌آهن و گمرک تاسیسات جایگزین مناسبی ایجاد نکرده‌اند و نیاز ما به منطقه آزاد و پایانه بارگیری پابرجاست.
بدون حضور در پیمان‌های اقتصادی نیز صادرات و واردات تقریبا غیر‌ممکن می‌شود، اما مزایای پیوستن به پیمان‌ها بیش از تعهداتش ارزش دارد. با ورود به این پیمان‌ها ضعف‌های موجود، علنی شده و ضرورتا برطرف خواهد شد. ضعف در زیرساخت‌های حمل‌ونقل نیز مختص به بخش صادرات نبوده و در واردات نیز این مشکلات وجود دارد.